Bisikletle 4 kadın 400 kilometre

Anadolu Üniversitesi öğrencileri Seval Peköz (Çevre Mühendisliği), Canan Gülçiçek (Biyoloji), Emine Apaydın (Arkeoloji), Aysun Buran (Tarih) 2 ayrı bisiklet turu projesiyle toplumsal sorunlara dikkat çektiler. İlk projelerini 2015 baharında gerçekleştiren dörtlü 9 gün boyunca pedal çevirdi. İkinci projelerini ise 2016 baharında bir hafta boyunca gerçekleştirdiler. Projenin fikir mimarlarından Canan Gülçiçek’le projenin detayları ve bisiklet turları sırasında yaşadıkları maceraları konuştuk.

Ekip nasıl oluştu?

Ekip olarak Anadosk’ta (Anadolu Üniversitesi Doğa Sporları Kulübü) tanıştık. Kulüpte 4 yıldır faal bir şekilde çalışıyorduk. 3 yıl önce bir proje yapmak istedik. Anadosk erkeklerin egemen olduğu bir kulüptü. Biz bunu yıkmaya çalıştık. O nedenle 3 yıl önce Frig Vadisi’ne 6 kadın yürümek istedik. Valilik’ten izin istedik ama izin alamadık. O yüzden proje iptal oldu.

“Bisiklet kullanmayı bilmiyordum”

Bisiklet projeniz nasıl ortaya çıktı?

Dağa tırmanalım dedik. Uzun bir süre alacaktı o yüzden bisikletle bu eylemi yapmaya karar kıldık. Bisiklete 4 kadın olarak çıkmaya karar verdik. Ben bisiklet kullanmayı bilmiyorum. Bisikletim de yoktu. Arkadaşımdan ödünç bisiklet aldım. Ama fiziksel olarak hazır olmadığım için kondisyon kazanmam gerekiyordu. Antrenmanlarla kendimi geliştirdim. Projeyi gerçekleştirmeye karar verdiğimiz zaman sponsor arayışına girdik ama hiçbir şekilde Eskişehir’den bir sponsor bulamadık. Sporcu Alper Dalkılıç bize yardımcı oldu. Bizi Dilek Ergül’e gönderdi. Kendisi bir denizci. Hedefi bir kadın olarak kendi botuyla Atlantik Okyanusu’nu geçmek. Her konuda bize Dilek Hanım yardımcı oldu. Beslenme, konaklama gibi konularda tüm ihtiyaçlarımızı bu ekip karşıladı. Bireysel bir sponsorluk yaptılar bize. Arkadaşlarımızdan da ekipmanla ilgili destekler aldık. 4 Kadın 400 Kilometre ismini verdik projemize. Fethiye’den İzmir’e kadar pedal çevirdik.

Tanıtımınızı nasıl yaptınız?

Facebook sayfamızı çok iyi kullanamamıştık ilk projemizde. İkinci projemizde daha başarılı kullandık sosyal medyayı.

Ne gibi zorluklar yaşadınız yolda?

Kondisyon açısından çok fazla sıkıntı yaşamadık. Ancak bazı yerlerde yol çok eğimliydi. Yol boyunca birkaç yerde lastiğimiz patladı. Bu bize farklı maceralar yaşattı ve yol boyunca insanlarla tanıştık. Bir gün Milas yolundayken kent konseyi bizimle iletişime geçti ve bizi karşılamak istediler. Araçlarıyla bizi karşıladılar. Araçlara yetişmek için hızlı sürmek zorunda kaldık. Bu esnada susuz kaldık. Geride kaldığımız için bize şaşırdılar. Basın açıklaması yapmak için bizi acele ettirdiler. Reklam amacıyla bizimle görünmek istediklerini düşündük. Böyle olmasını istemezdik.

Projelerinizdeki amacınız neydi?

Kadın cinayetleri, çocuk istismarları, doğa katliamları, Özgecan olayı, kadına karşı şiddet, Soma faciası gibi konuları unutturmamak. Gittiğimiz yerlerde bu konulara ilgi çekmeye çalıştık.

2. Projenizden de bahseder misiniz?

Bu projeye “Pedalladıkça Güzelleş/tir” ismini verdik. 9 Nisan – 16 Nisan tarihleri arasında turumuzu gerçekleştirdik. Geçen yıl kaldığımız yerden tura devam ettik. Özellikle böyle yaptık çünkü kadına şiddet konusunda mahkemeler birçok konuyu yarıda bırakıyor ve davalar sonuçlanmıyor. Biz tura kaldığımız yerden devam ederek bir mesaj vermek istedik. Bu seferki rotamız İzmir’den Çanakkale’ye kadardı. Biz istiyoruz ki kadınlar bisiklete binsin, fotoğraflarını paylaşsınlar ve özgür olduklarını göstersinler.

Sponsor bulabildiniz mi bu sefer?

Geçen yılki tur bizim için bir avantaj oldu. Bizi tanıdıkları için sponsor bulmamız daha kolay oldu. Tepebaşı Belediyesi’ne gittik ve bize sponsor olmayı kabul ettiler. Benim yine bisikletim yoktu. Accell Bisiklet firmasına bir teklif sunduk. Projeden bahsettik. Sponsor olmayı kabul ettiler ama bizim markamızla yola çıkacaksınız diye şart koştular. Sporcu Alper Dalkılıç’ın yine çok büyük katkısı oldu bu projede. Dilek Hanım da bize destek olmaya devam etti. Temamız yine aynıydı. Gürkan Genç isimli bir başka profesyonel bisikletçi de bize destek oldu. Ulaşım, konaklama, ekipman malzemeleri gibi ihtiyaçları bu sponsorlarımıza borçluyuz.

Bu seferki yolculuk nasıl geçti?

İzmir’den bisikletleri teslim alarak yola çıktık. Yol boyunca bisikletleriyle bize eşlik eden kişiler de oldu. Yol boyunca yerel insanlarla, özellikle yaşlılarla oturup konuştuk. Onların moral motivasyonuyla yola devam ettik diyebilirim. Sadece 2 yerde otelde kaldık. Onun haricinde kaldığımız yerler tanıdığımız kişiler veya yakınlarımızın yakınlarıydı. Bunlar bize çok güzel tecrübeler yaşattı. Tur boyunca ciddi bir problem yaşamadık. Sadece Çanakkale’de turu tamamlarken Emine arkadaşımızın zinciri kırıldı. Bunun haricinde bir sorun yaşamadık.

Neden 2 projede de Ege kıyılarını seçtiniz?

Hava koşulları daha uygundu. İç Anadolu’da veya Doğu Anadolu’da yapmamız pek kolay olmazdı. Eskişehir’den çıkarken çok fazla kalın kıyafet almıştık yanımıza. Ege bölgesine gittiğimizde bundan pişman olduk ve kıyafetlerimizi Fethiye’de bir hostele bırakmak zorunda kaldık.